Φόβος και τρόμος ή απλά συμβιβασμός;

Αν κάποιος πει σε μια γυναίκα ότι είναι ανοησία να προσπαθεί να ευχαριστεί τον άντρα της γιατί την αγαπάει έτσι κι αλλιώς, θα σηκώσουμε τα φρύδια με απορία.

Κι όμως έχω ακούσει πολλούς Χριστιανούς να λένε ότι είναι ανοησία να προσπαθούμε να ευαρεστούμε τον Θεό γιατί μας αγαπάει ούτως ή άλλως.

Η σύγχρονη χριστιανική κουλτούρα φοβάται τόσο πολύ τη 'σωτηρία με έργα' που μαζί με τα ξερά καίει και τα χλωρά.

Είναι λάθος να θεωρούμε ότι τα καλά έργα μας σώζουν. Δεν το κάνουν. Ερχόμαστε στον Κύριο αποκλειστικά και μόνο με το έλεός Του.

Όμως πρέπει να εργαζόμαστε τη σωτηρία μας - τη συνεχή πορεία μας με τον Κύριο - με φόβο και τρόμο (Προς Φιλιππησίους 2:12-13) και να ''εξετάζουμε τι είναι ευάρεστο στον Κύριο'' (Προς Εφεσίους 5:10).

Αν ένας άντρας παντρευτεί αλλά εξακολουθεί να ζει σαν ελεύθερος, θα είναι κακός σύζυγος.

Αν έρθουμε στον Χριστό αλλά εξακολουθούμε να ζούμε σαν άπιστοι, θα είμαστε κακοί Χριστιανοί.

Ο Χριστός λέει ότι αυτοί που Τον αγαπάνε, Τον υπακούνε (Κατά Ιωάννη 14:23).

Δεν μπορούμε να κερδίσουμε το έλεος και την χάρη του Θεού.

Αλλά μπορούμε να επιζητούμε να ζούμε μια ζωή με υπακοή και με σκοπό. Αυτό δεν είναι 'έργα' – είναι αγάπη.