Η βιβλική πραότητα είναι ένας συνδυασμός ευγένειας, ταπεινότητας και δύναμης ταυτόχρονα: την βλέπουμε σε ηγέτες του Θεού αλλά και σε πιστούς που Τον ακολουθούν.
Ο πράος άνθρωπος δεν είναι υπερευαίσθητος, απαιτητικός, αγενής, εγωκεντρικός ή υπερόπτης (Προς Φιλιππησίους 2:3).
Ακούει προσεκτικά, μιλάει με σκέψη και δεν θυμώνει εύκολα (Ιακώβου 1:19).
Δεν αποφεύγει να μοιράζεται το ευαγγέλιο, αλλά το κάνει με χάρη Κυρίου (Προς Κολοσσαείς 4:6).
Αλλά πώς οι πράοι κληρονομούν τη γη; Μήπως σημαίνει ότι πλουτίζουν και ζουν άνετα σε αυτή τη ζωή;
Η πραότητα μπορεί να φέρει επιτυχία εδώ στη γη, αλλά ο μακαρισμός εδώ δεν εννοεί αυτού του είδους την ευλογία. Ο πράος άνθρωπος θα έχει προβλήματα σε αυτό τον κόσμο, αλλά θα νιώθει πλήρης ενώ βρίσκεται μέσα σ'αυτά, δεν θα θυμώνει απέναντι στον Θεό ούτε θα απαιτεί τον εύκολο δρόμο.
Οι πράοι ξέρουν ότι η πραγματική κληρονομιά τους είναι στην ουράνια 'υποσχεμένη γη' και ανυπομονούν να βρεθούν σπίτι με τον Κύριό τους (Προς Εβραίους 11:16).
Μακάριοι οι πράοι!
No comments:
Post a Comment